Sinds mijn 12e heb ik last een combinatie van lichamelijke en psychische klachten. Toen ik rond mijn 25e helemaal vastliep, stuurde mijn huisarts me door naar het CIP, vanwege de integrale aanpak en de korte wachttijd. Hiervoor was ik in de reguliere en ‘alternatieve’ zorg wel geholpen, maar nooit voldoende. Er werd in de reguliere zorg vooral naar de lichamelijke klachten gekeken, of ik zocht een therapeut op die me kon helpen bij de psychische problematiek. Bijna alle behandelingen hebben me wel een stapje verder geholpen, maar we kwamen nooit tot de kern.
In behandeling
Bij het CIP werd ik grondiger onderzocht, werd mijn trauma voor het eerst onderkend en werd regelmatig geëvalueerd om de effecten van de behandelingen te meten. Soms was dit vervelend, omdat het confronterende vragenlijsten zijn. Het fijne is dat we de resultaten altijd bespreken, zodat we ook kunnen nagaan wat er verandert/verbetert en wat daarvoor heeft gezorgd.
Ik heb een groepstherapie gevolgd, Voluit Leven; dit heeft nog altijd veel effect. Ik ben me er bijvoorbeeld veel meer van bewust dat mijn gedachten precies dat zijn; gedachten. Hierdoor pieker ik veel minder. Het heeft me geholpen mijn waarden helder te krijgen en keuzes te maken die passen bij wat ik belangrijk vind. Daarnaast had ik bij het CIP gesprekken met een psycholoog en heb ik samen met opeenvolgende arts-assistenten een zorgvuldige zoektocht gedaan naar passende medicatie. Ik wilde heel graag eerst uitzoeken wat sint-janskruid en lavendel (Lasea) voor me konden doen. Uiteindelijk ben ik bij reguliere antidepressiva uitgekomen na veel fijne en respectvolle gesprekken. EMDR-therapie, bij mijn eigen psycholoog, heeft de grootste lading van mijn trauma’s gehaald. Dit zorgde weer voor ruimte om zelf verdere stappen te zetten. Het yoga-onderzoek van Nina heeft een mooie brug geslagen tussen het fysieke en geestelijke; door letterlijk in beweging te komen, konden we ook praktisch oefenen met begrippen zoals ‘ruimte maken’, ‘ontspannen’ en ‘grenzen voelen’. De meetmomenten waren ook hier wel confronterend, zeker toen we 15 dagen lang, 5 keer per dag een vragenlijst moesten invullen. Het was zeker nuttig; ik moest stilstaan bij hoe ik me voelde. Ook hier werden wij als deelnemers op de hoogte gehouden van de voortgang en de resultaten van het onderzoek. Inmiddels volg ik 2 yogalessen per week.
Er was binnen het CIP de mogelijkheid van systeemtherapie; mijn familie en partner kon ik bij mijn therapieproces betrekken. Met behulp van de systeemtherapeute kon ik gesprekken voeren die me zelf niet lukten.
Sterker en stabieler
Wat het CIP kenmerkt is de focus op mens-zijn ipv ziek-zijn. Er is tijd en aandacht en veel ruimte voor samenwerking. Ik heb zelf de regie en voel me daarin serieus genomen. Bijvoorbeeld tijdens het doen van EMDR-sessies; dit ging in overleg met mijn psycholoog; wanneer, hoe vaak, welk trauma pakken we als eerste aan, etc. Integriteit betekent volgens mij niet alleen betrouwbaarheid en zorgvuldig handelen, maar ook ‘practice what you preach’; Voor mij is compassie een leerdoel en door met compassie behandeld te worden, word ik veel milder naar mijzelf en mijn omgeving. Ik krijg kritische vragen binnen een veilige setting.
Dit alles heeft me gebracht dat ik me sterker en stabieler voel. Ik leef meer volgens mijn eigen waarden en kan verder bouwen aan een waardevol leven.
Disclaimer: de ervaringsverhalen op deze site zijn van cliënten of oud-cliënten. Om privacyredenen maken we gebruik van gefingeerde namen en foto’s.