Erik kreeg op zijn achtste de diagnose autisme. Driftbuien, weinig vrienden, angst om naar de winkel te gaan: altijd kreeg zijn aandoening daar de schuld van. Toen hij volwassen was, startte hij met psycho-educatie. Deze hulp gaf hem een belangrijk inzicht: hij mag over zijn gevoelens praten en zijn wie hij is.
‘Mijn ouders vonden mij onhandelbaar. Ik was vaak boos en vond het op school niet leuk. Het allerliefste sloot ik mij op in mijn kamer. Uit verschillende testen kwam naar voren dat ik autisme heb. Voor mijn ouders waren deze resultaten belangrijk. Als het slecht met me ging, hadden ze een excuus: “Dat komt door zijn autisme,” zeiden ze tegen iedereen die het wilde horen.’
‘Toen ik halverwege de twintig was, ging ik hulp zoeken. Dat kwam door mijn ex-vriendin: zij gaf me het inzicht dat ik in mijn leven steeds tegen dezelfde problemen aanliep. In een relatie hield ik me prima staande, stond ik er alleen voor dan ging het mis. Ik lag dan dagenlang in bed, at ongezond en er waren zelfs momenten dat ik het leven helemaal niet meer zag zitten.’
“Als het slecht met me ging, kwam het door mijn autisme”
‘Bij psycho-educatie leerde ik voor het eerst in mijn leven praten over mijn gevoelens. Ik vond het bijvoorbeeld vreselijk om naar de winkel te gaan, iets waarvoor ik me altijd schaamde. “Stel je niet zo aan,” dacht ik dan bij mezelf. Mijn therapeut vertelde me dat ik niet de enige ben die hier last van heeft. Dat luchtte op: misschien was ik toch niet zo anders dan ik altijd had gedacht? Met exposure therapie kreeg ik mijn winkelfobie onder controle. Iedere week ging ik met mijn therapeut naar de winkel. Ik moest dan voelen waar mijn angst zit. Door dit meerdere malen te herhalen werd de spanningsboog minder. Het uiteindelijke doel van deze therapie was een vraag stellen aan een medewerker. Dat lukte, maar een hobby wordt het nooit voor mij en dat is okay. Ik heb leren accepteren dat ik mag zijn wie ik ben. De deur opendoen voor onverwachts bezoek? Dat hoeft niet. Ik houd van voorspelbaarheid en iedereen die mij kent weet dat inmiddels.’
‘Met mijn therapeut sprak ik veel over mijn jeugd. Hij raadde mij aan om een EMDR-behandeling te volgen. Je gaat dan nare gebeurtenissen uit je verleden opnieuw beleven. In mijn geval de momenten dat mijn vader heel boos op mij werd en mij sloeg. Dat is niet één keer gebeurd, maar heel vaak. Deze momenten herbeleven was heftig, maar het luchtte wel op. Daardoor ben ik nu minder angstig en kan ik beter mijn emoties onder controle houden. Ook heb ik mijn ouders leren accepteren om wie ze zijn. Zij hebben hun best gedaan, maar ik ben blij dat ik hulp heb ik gezocht. Dat heeft mij voor mijn gevoel toch een stukje verder gebracht.’
Disclaimer: de ervaringsverhalen op deze site zijn van cliënten of oud-cliënten. Om privacyredenen maken we gebruik van gefingeerde namen en foto’s.
GZ-psycholoog Boaz:
“Autisme kan veel impact hebben op je leven, maar je kan er ook goed mee leren omgaan. Tijdens een kennismakingsgesprek behandelen we de vraag: Waar wil je aan werken of hoe wil je je ontwikkelen? Vervolgens maken we een plan op maat. Het is mogelijk om in groepsverband therapie te volgen, maar het kunnen ook individuele sessies zijn. Acceptance and Commitment Therapy (ACT), psycho-educatie, exposure therapie en EMDR zijn behandelvormen waar we vaak mee werken.”